admiration, wonder;
ի — չումն կրթիլ, to be amazed, astonished, surprised.
Սքանչացումն. սքանչանք.
Կալաւ զիս սքանչումն լսողաց. եւ զարմանալի մտաց խորհրդական մարդկան. (Մեկն. ղկ։)
Առ ի սքանչումն հաւատոցն եւ հաստատութեան. (Կիւրզ. ղկ։)
Կարծէր ինչ գործել արժանի սքանչման. (Եփր. աւետար։)
Ամենայն սքանչմանց արժանիք։ Ընդ սքանչմանցն տանել ճանապարհ։ Ի սքանչումն տեսողացն։ Ընդ որ ի սքանչումն կրթեալ։ Ի սքանչման ջլաձիգ լինել բնաւորեցաւ. իսիւք։ (Պարապմ. ՇԹ։ Իգն։ Սկեւռ. ի լմբ։)
Թուեաց անճառապէս սքանչմամբ։ Երկիւղիւ եւ սքանչմամբ։ Տես զհրեշտակաց զսքանչումն. (Նար. Երգ։)
Եւ իբր Սքանչելիք. սքանբք.
Նաեւ այն եւս երկրորդ նշան է, եւ սքանչումն. (Նանայ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սքանչումն | սքանչմունք |
| accusatif | սքանչումն | սքանչմունս |
| génitif | սքանչման | սքանչմանց |
| locatif | սքանչման | սքանչմունս |
| datif | սքանչման | սքանչմանց |
| ablatif | սքանչմանէ | սքանչմանց |
| instrumental | սքանչմամբ | սքանչմամբք |