cf. Վիշտ.
κίνδυνος periculum, discrimen. Վշտագնիլն. տառապանք. նեղութիւն. ցաւ. վիշտ վտանգի.
Լուաւ ծերն զամենայն վշտագնութիւն նորա. (Վրք. հց. ՟Ը։)
Եւ էր այնպիսի տեղի՝ նաւորդացն լի վշտագնութեամբ եւ մահուամբ. (Նոննոս.։)
Ի վերջինսն անկաւ վշտագնութիւնս. (Պղատ. տիմ.։)
Վշտագնութիւն անճողոպրելի ի վերայ հասեալ. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վշտագնութիւն | վշտագնութիւնք |
| accusatif | վշտագնութիւն | վշտագնութիւնս |
| génitif | վշտագնութեան | վշտագնութեանց |
| locatif | վշտագնութեան | վշտագնութիւնս |
| datif | վշտագնութեան | վշտագնութեանց |
| ablatif | վշտագնութենէ | վշտագնութեանց |
| instrumental | վշտագնութեամբ | վշտագնութեամբք |