ԱՆԿԱՍԿԱԾԱՒՈՐ ԱՆԿԱՍԿԱԾԵԼԻ cf. ԱՆԿԱՍԿԱԾ.
Յանկասկածաւորն վայրի. (Նար. ՟Կ՟Գ։)
Զանկասկածելի զՈղականն (ամուր). (Եղիշ. ՟Գ։)
Ապաւէն անկասկածելի. (Նար. ղ։)
Անկասկածելի մնալ նոցա ի նոցանէ. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անկասկածաւոր | անկասկածաւորք |
| accusatif | անկասկածաւոր | անկասկածաւորս |
| génitif | անկասկածաւորի | անկասկածաւորաց |
| locatif | անկասկածաւորի | անկասկածաւորս |
| datif | անկասկածաւորի | անկասկածաւորաց |
| ablatif | անկասկածաւորէ | անկասկածաւորաց |
| instrumental | անկասկածաւորաւ | անկասկածաւորաւք |