concurrence;
 accompanying;
 concomitance;
 retinue;
 coincidence.
συνδρομή concursus Զուգընթացութիւն. ճանապարհակցութիւն. գործակցութիւն. միաբանութիւն.
Ընթացակցութիւն խորամանկութեան բանսարկուին. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Յառաջնորդացն ընթացակցութենէ ոչ խոտորեցան։ Պահեն զարդարս եւ զմեղաւորս ընթացակցութեամբ գլխոյն իւրեանց Քրիստոսի. (Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընթացակցութիւն | ընթացակցութիւնք | 
| accusatif | ընթացակցութիւն | ընթացակցութիւնս | 
| génitif | ընթացակցութեան | ընթացակցութեանց | 
| locatif | ընթացակցութեան | ընթացակցութիւնս | 
| datif | ընթացակցութեան | ընթացակցութեանց | 
| ablatif | ընթացակցութենէ | ընթացակցութեանց | 
| instrumental | ընթացակցութեամբ | ընթացակցութեամբք |