cf. Թարթափումն.
որ եւ ԹԱՐԹԱՓՈՒՄՆ. Թափառումն, դեգերանք, յածումն.
Պահեսցուք զանձինս մեր ի թարթափանց ցանկութեանց. (Ոսկ. ՟ա. թես.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թարթափանք | |
| accusatif | թարթափանս | |
| génitif | թարթափանաց | |
| locatif | թարթափանս | |
| datif | թարթափանաց | |
| ablatif | թարթափանաց | |
| instrumental | թարթափանաւք |