autonomy, independence, freedom;
law established by caprice;
caprice, whim, humour.
αὑτονομία libertas publica. ինքնօրէն սովորութիւն, ազատութիւն վարելոյ իւրով օրինօք կամ իրաւամբք կամ խելօք.
մատնեալ եղաք յինքնօրինութիւն (կամ ինքնօրէնութեամբ) մոլորութեանն. (Ածաբ. յայտն.։)
Վասն Ինքնօրէնութեան իւրեանց եւ հպարտութեան. (Կլիմաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնօրինութիւն | ինքնօրինութիւնք |
| accusatif | ինքնօրինութիւն | ինքնօրինութիւնս |
| génitif | ինքնօրինութեան | ինքնօրինութեանց |
| locatif | ինքնօրինութեան | ինքնօրինութիւնս |
| datif | ինքնօրինութեան | ինքնօրինութեանց |
| ablatif | ինքնօրինութենէ | ինքնօրինութեանց |
| instrumental | ինքնօրինութեամբ | ինքնօրինութեամբք |