cf. Հիւպատոսութիւն.
ՀԻՒՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ ՀԻՒՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՀԻՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ. ՀԻՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. Բդեշխութիւն. իշխանութիւն եւ ամն իշխանութեան հիւպատոսաց.
Պատիւ հիւպատոսութեան. (Խոր. ՟Գ. 21. 22։ կամ հիւպատութեան. Արծր. ՟Գ. 13։)
Առաջնոյդ ձերոյ բարեփառ հիւպատութեան. (Պրպմ. ՟Ի՟Թ. ձ։)
Ի հիւպատութեան դիոկղիտիանոսի. (Ճ. ՟Ա. որ եւ ասի, Ի հիւպատոջն։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հիւպատութիւն | հիւպատութիւնք |
| accusatif | հիւպատութիւն | հիւպատութիւնս |
| génitif | հիւպատութեան | հիւպատութեանց |
| locatif | հիւպատութեան | հիւպատութիւնս |
| datif | հիւպատութեան | հիւպատութեանց |
| ablatif | հիւպատութենէ | հիւպատութեանց |
| instrumental | հիւպատութեամբ | հիւպատութեամբք |