knowledge, erudition, science, ability;
experience, practice.
ՀՄՏՈՒԹԻՒՆ ἑμπειρία peritia, experientia. որ եւ ՆԵՐՀՄՏՈՒԹԻՒՆ. Հմուտն գոլ. հասու եւ փորձ լինելն. տեղեկութիւն. գիտութիւն. խելամտութիւն. եւ՝ Ճարտարութիւն. վարժութիւն.
Քերականութիւն է հմտութիւն՝ որք (այսինքն որոց) ի քերթողացն եւ ի շարագրաց իբրու բազում անգամ ասացելոց. (Քեր. քերթ.) այսինքն խելամտութիւն սովորական ոճոյ բանաստեղծից եւ մատենագրաց։
Հմտութիւն գիտութեանց, կամ արհեստի։ Նաւորդացն հմտութիւն։ Խելամուտ հմտութեամբ. (Պիտ.։)
Ի հմտութենէ հակառակադրին ոստուցեալ (ի կառաց) յերկիր անկաւ. (Խոր. ՟Բ. 76։)
Առ հմտութիւն իրին վերաձգեալ ածցիս. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Հմտութւն գրելոցն։ Յորժամ ընդ նոսա հմտութեամբ հակառակիմք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 33. 41։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հմտութիւն | հմտութիւնք |
| accusatif | հմտութիւն | հմտութիւնս |
| génitif | հմտութեան | հմտութեանց |
| locatif | հմտութեան | հմտութիւնս |
| datif | հմտութեան | հմտութեանց |
| ablatif | հմտութենէ | հմտութեանց |
| instrumental | հմտութեամբ | հմտութեամբք |