ՏԺԳՈՅՆ կամ ԴԺԳՈՅՆ. յորմէ ՏԺԳՈՅՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՏԺԳՈՒՆՈՒԹԻՒՆ. Գունաթափ կամ այլայլեալ գոյն տխուր.
Տժգոյնութիւն մարմնոյ, եւ աղքատութիւն ընչից. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տժգոյնութիւն | տժգոյնութիւնք |
| accusatif | տժգոյնութիւն | տժգոյնութիւնս |
| génitif | տժգոյնութեան | տժգոյնութեանց |
| locatif | տժգոյնութեան | տժգոյնութիւնս |
| datif | տժգոյնութեան | տժգոյնութեանց |
| ablatif | տժգոյնութենէ | տժգոյնութեանց |
| instrumental | տժգոյնութեամբ | տժգոյնութեամբք |