hy    |   fr

Արտօնութիւն, ութեան

s.

cf. Արտունութիւն.

cf. ԱՐՏՈՒՆՈՒԹԻՒՆ.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արտօնութիւն արտօնութիւնք
accusatif արտօնութիւն արտօնութիւնս
génitif արտօնութեան արտօնութեանց
locatif արտօնութեան արտօնութիւնս
datif արտօնութեան արտօնութեանց
ablatif արտօնութենէ արտօնութեանց
instrumental արտօնութեամբ արտօնութեամբք