ԳԵՐԱԳՈՒՆԱԿՈՒԹԻՒՆ ԳԵՐԱԳՈՒՆՈՒԹԻՒՆ. ὐπεροχή excellentia, praestantia եւ այլն. Գերագոյն գոլն. գերակայութիւն. գերագոյութիւն. գերազանցութիւն.
Աստուածայնոյն բնութեան գերագունակութիւն։ Գերագունակութիւն Քրիստոսի քան զհրեշտակաց։ Ոչ որդի է միածին վասն գերագունակութեան առ որ արարեալս, այլ վասն առ ի հօրէ ծննդեանն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ըստ գերագունութեանն ի հրեշտակս հանճարոյ. (Դիոն.։)
Հրեշտակք ըստ բանի բնութեան եւ առ աստուած բարեպաշտութեան ունին զգերագունութիւնն (քան զմեզ, եւ քան զմիմեանս)։ Որդին զաստուածայնոյ եւ հայրական էութեան ունի յինքեան զիւրսն գերագունութիւնս. (Կիւրղ. գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գերագունութիւն | գերագունութիւնք |
| accusatif | գերագունութիւն | գերագունութիւնս |
| génitif | գերագունութեան | գերագունութեանց |
| locatif | գերագունութեան | գերագունութիւնս |
| datif | գերագունութեան | գերագունութեանց |
| ablatif | գերագունութենէ | գերագունութեանց |
| instrumental | գերագունութեամբ | գերագունութեամբք |