hy    |   fr

Ընդդիմակայումն, ման

s.

cf. Ընդդիմակայութիւն.

cf. ԸՆԴԴԻՄԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ.

Արդ եղծանելով զառաջին ձեռնարկութիւն եղծանողացն զիմաստասիրութիւն, պիտանանամք ընդդիմակայման. հին տպ. պիտանացու է եւ ընդդիմակայումն. յն. վարեմք զընդդիմակայումն. (Սահմ. ՟Ա։)

Մերթ որպէս Ընդդիմակայութիւն. դիմամարտութիւն.

Եթէ զոգւոյ առ մարմին զուգակցութիւն եւ զընդդիմակայումն հայեսցէ (ուսանել), ի նա յեցցի. (Սկեւռ. լմբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընդդիմակայումն ընդդիմակայմունք
accusatif ընդդիմակայումն ընդդիմակայմունս
génitif ընդդիմակայման ընդդիմակայմանց
locatif ընդդիմակայման ընդդիմակայմունս
datif ընդդիմակայման ընդդիմակայմանց
ablatif ընդդիմակայմանէ ընդդիմակայմանց
instrumental ընդդիմակայմամբ ընդդիմակայմամբք