veracity;
reasoning, argument;
pleading.
διακαιολογία caussae defensio, et accusatio. Հաւաստաբանութիւն, ստուգութիւն բանից. արդարադատութիւն եւ Դատախազութիւն.
Ընդ համարձակութեանն պարտ է իրաւաբանութեանն գոլ։ աներկբայելի իրաւաբանութեանն ընդդիմամարտել ոչ ունէին. (Ոսկ. գծ.։)
Խորհէր ի միտս, թէ զիա՛րդ գտցէ զասացելոցն իրաւաբանութիւն. (Ճ. ՟Ա.։)
Իրաւաբանութիւնն աստուծոյ առմեզ. (Ածաբ. կարկտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իրաւաբանութիւն | իրաւաբանութիւնք |
| accusatif | իրաւաբանութիւն | իրաւաբանութիւնս |
| génitif | իրաւաբանութեան | իրաւաբանութեանց |
| locatif | իրաւաբանութեան | իրաւաբանութիւնս |
| datif | իրաւաբանութեան | իրաւաբանութեանց |
| ablatif | իրաւաբանութենէ | իրաւաբանութեանց |
| instrumental | իրաւաբանութեամբ | իրաւաբանութեամբք |