jurisprudence, law, right.
ἑπιγνωμοσιώς cognitio (juris et justitiae), arbitrium. գիտութիւն իրաւանց եւ օրինաց. Հանճարեղութիւն. զգօնութիւն. իմաստութիւն. եւ Ճշմարտութիւն.
ի շրթունս իւր կրէ զիրաւագիտութիւն. (Առակ. ՟Ժ՟Զ. 23։)
Հնչէին զիրաւագիտութիւն աւետարանին կենաց. (Համամ առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իրաւագիտութիւն | իրաւագիտութիւնք |
| accusatif | իրաւագիտութիւն | իրաւագիտութիւնս |
| génitif | իրաւագիտութեան | իրաւագիտութեանց |
| locatif | իրաւագիտութեան | իրաւագիտութիւնս |
| datif | իրաւագիտութեան | իրաւագիտութեանց |
| ablatif | իրաւագիտութենէ | իրաւագիտութեանց |
| instrumental | իրաւագիտութեամբ | իրաւագիտութեամբք |