cf. Յամառութիւն.
Պաշտելն զկամս անձին. յամառութիւն.
Ինքնօրէն անձնահաճ կամապաշտութիւն. (Շ. ընդհանր.։)
Մեղայ մաչդահաճութեամբ, կամապաշտութեամբ. (Մաշկ.։)
Մեղայ կամապաշտութեամբ, հպարտութեամբ. (Ոսկիփոր.)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կամապաշտութիւն | կամապաշտութիւնք |
| accusatif | կամապաշտութիւն | կամապաշտութիւնս |
| génitif | կամապաշտութեան | կամապաշտութեանց |
| locatif | կամապաշտութեան | կամապաշտութիւնս |
| datif | կամապաշտութեան | կամապաշտութեանց |
| ablatif | կամապաշտութենէ | կամապաշտութեանց |
| instrumental | կամապաշտութեամբ | կամապաշտութեամբք |