chestnut-tree;
—ք, chestnut-grove.
Ծառ կաստանայի, որ յայլ լեզուս շփոթի եւ ընդ կաղին, նուշ, ընկոյզ.
Նշենին քաղցր գ նեղեալ ի դառնութենէ եղբօրն՝ արար իւր բարեկամ եւ եղբայր զկասկենի, բարոյակից զնա գտեալ ըստ երկուց որակաց. (Մխ. առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կասկենի | կասկենիք |
| accusatif | կասկենի | կասկենիս |
| génitif | կասկենի | կասկենեաց |
| locatif | կասկենւոյ | կասկենիս |
| datif | կասկենւոյ | կասկենեաց |
| ablatif | կասկենւոյ | կասկենեաց |
| instrumental | կասկենեաւ | կասկենեաւք |