cf. Տածումն.
Տածելն. տածումն. տած.
Ի տածողութիւն հանգստեան հիւրոց եւ տնանկաց եւ աղքատաց։ Հանդարտընթաց գրաստուն տածողութեամբ անզզուելի պահեցեր։ Հովուական տածողութեամբ. (Յհ. կթ.։ Նար. ՟Ժ՟Դ։ Սկեւռ. աղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տածողութիւն | տածողութիւնք |
| accusatif | տածողութիւն | տածողութիւնս |
| génitif | տածողութեան | տածողութեանց |
| locatif | տածողութեան | տածողութիւնս |
| datif | տածողութեան | տածողութեանց |
| ablatif | տածողութենէ | տածողութեանց |
| instrumental | տածողութեամբ | տածողութեամբք |