cf. Տածումն.
cf. ՏԱԾՈՂՈՒԹԻՒՆ.
Օրհնեալ եւս փայտ՝ որ գաւազան, դու քաջ հովուին ցուպ տածութեան. (Շ. ոտ. բարձր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տածութիւն | տածութիւնք |
| accusatif | տածութիւն | տածութիւնս |
| génitif | տածութեան | տածութեանց |
| locatif | տածութեան | տածութիւնս |
| datif | տածութեան | տածութեանց |
| ablatif | տածութենէ | տածութեանց |
| instrumental | տածութեամբ | տածութեամբք |