cf. Աբբայ.
cf. ԱԲԲԱՅ;
զի ասի զԱստուծոյ հօրէ, եւ զՎանաց հօրէ, այսինքն զառաջնորդէ վանաց։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աբբահայր | աբբահարք |
| accusatif | աբբահայր | աբբահարս |
| génitif | աբբահաւր | աբբահարց |
| locatif | աբբահաւր | աբբահարս |
| datif | աբբահաւր | աբբահարց |
| ablatif | աբբահաւրէ | աբբահարց |
| instrumental | աբբահարբ | աբբահարբք |