cf. Աբեղութիւն.
որ գրի եւ ԱԲԵՂՈՒԹԻՒՆ μοναχισμός vita monastica Կարգ կրօնաւորութեան. հրաժարումն յաշխարհէ։
Այսքան է կարգ աբեղայութեան (կամ աբեղութեան), ոչ առեալ պատիւ եւ ոչ իշխանութիւն։ Կրկին փոփոխումն առեր. որպէս յաբեղայութիւն յաշխարհէ, այսպէս եւ ի քահանայութիւն յաբեղայութենէ. (Լմբ. պտրգ.։)
Յորդորէ զնա լինել աբեղայ, որ ոչ զօրէ կրել զկարգ աբեղայութեանն. (Հց. աթ. կիւրղ.։)
Որպէս փառք է թագաւորի երթեալ ի կրօնաւորութիւն, նոյնպէս ամօթ է կրօնաւորի երթեալ յաբեղայութենէ, եւ լինել թագաւոր ամենայն երկրի. (Վրք. հց. ձ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աբեղայութիւն | աբեղայութիւնք |
| accusatif | աբեղայութիւն | աբեղայութիւնս |
| génitif | աբեղայութեան | աբեղայութեանց |
| locatif | աբեղայութեան | աբեղայութիւնս |
| datif | աբեղայութեան | աբեղայութեանց |
| ablatif | աբեղայութենէ | աբեղայութեանց |
| instrumental | աբեղայութեամբ | աբեղայութեամբք |