wandering, wildness;
dissipation.
Աղամողիլն՝ ըստ կրկին առման. իբր ծածանումն, տատանումն.
Յարդգողի ծիր, ոմանք կարծեն գոլ լուսոյ աղամողումն, զոր աստեղքն փայլակեն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աղամողումն | աղամողմունք |
| accusatif | աղամողումն | աղամողմունս |
| génitif | աղամողման | աղամողմանց |
| locatif | աղամողման | աղամողմունս |
| datif | աղամողման | աղամողմանց |
| ablatif | աղամողմանէ | աղամողմանց |
| instrumental | աղամողմամբ | աղամողմամբք |