hy    |   fr

Անհնութիւն, ութեան

s.

act of never growing old.

s.

Անհին, եւ անհնանալի գոլն. միշտ նոր եւ նոյն մնալն.

Յորժամ սպիտակ (երեւի), զանհնութիւնն (ցուցանէ). (Ոսկ. եբր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անհնութիւն անհնութիւնք
accusatif անհնութիւն անհնութիւնս
génitif անհնութեան անհնութեանց
locatif անհնութեան անհնութիւնս
datif անհնութեան անհնութեանց
ablatif անհնութենէ անհնութեանց
instrumental անհնութեամբ անհնութեամբք