ԱՇԽՈՅԺՈՒԹԻՒՆ կամ ԱՇԽՈՒԺՈՒԹԻՒՆ Արութիւն. արիութիւն. կտրճութիւն. եավուզլուգ.
Քամահեաց զհասակաւն, ոչ գիտացեալ զհոգւոյն աշխոյժութիւն. (Պտմ. աղեքս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աշխուժութիւն | աշխուժութիւնք |
| accusatif | աշխուժութիւն | աշխուժութիւնս |
| génitif | աշխուժութեան | աշխուժութեանց |
| locatif | աշխուժութեան | աշխուժութիւնս |
| datif | աշխուժութեան | աշխուժութեանց |
| ablatif | աշխուժութենէ | աշխուժութեանց |
| instrumental | աշխուժութեամբ | աշխուժութեամբք |