peculiarity;
propriety;
solitude.
Սեպհական վիճակ. որոշումն.
Իւրաքանչիւր տանց առանձնականութեանց, եւ դաշանց. (Խոր. ՟Ա. 2։)
Եւ Առանձնութիւն. միայնակեցութիւն.
Գովէին զառանձնականութիւնն, որ եղիայի եւ յովհաննու նման գործէ. (Վրք. հց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | առանձնականութիւն | առանձնականութիւնք |
| accusatif | առանձնականութիւն | առանձնականութիւնս |
| génitif | առանձնականութեան | առանձնականութեանց |
| locatif | առանձնականութեան | առանձնականութիւնս |
| datif | առանձնականութեան | առանձնականութեանց |
| ablatif | առանձնականութենէ | առանձնականութեանց |
| instrumental | առանձնականութեամբ | առանձնականութեամբք |