contempt, disdain, abjection, shame;
vexation, offence, humiliation.
cf. ԱՐՀԱՄԱՐՀԱՆՔ.
Արարից այպն զարհամարհութիւն. (Երեմ. ՟Ի 8։)
Արհամարհութիւն լինէր առաջին պատուիրանին վասն նորին տկարւոթեան. (Եբր. ՟Է 18։)
Արհամարհութիւն կրեալ ի քեռւոյն իւրմէ. (Խոր. ՟Բ 17։)
Անպատիւ արհամարհութիւն. (Պիտ ՟Ժ։)
Պսակ եդին արհամարհութեան. (Նար. ՟Հ՟Է։)
ԶԱՍՏՈՒԱԾ ԱՐՀԱՄԱՐՀՈՒԹԻՒՆ. Անսովոր բարդութիւն է, որպէս Արհամարհութիւն Աստուծոյ. անարգելն զԱստուածոյ.
Ագահութիւն, զԱստուածարհամարհութիւն, ամբարշտութիւն, (Ոսկ. գծ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արհամարհութիւն | արհամարհութիւնք |
| accusatif | արհամարհութիւն | արհամարհութիւնս |
| génitif | արհամարհութեան | արհամարհութեանց |
| locatif | արհամարհութեան | արհամարհութիւնս |
| datif | արհամարհութեան | արհամարհութեանց |
| ablatif | արհամարհութենէ | արհամարհութեանց |
| instrumental | արհամարհութեամբ | արհամարհութեամբք |