hy    |   fr

Բանտաւոր

adj.

cf. Բանտարգել.

adj.

cf. ԲԱՆՏԱՐԿԵԱԼ.

Առնու զշղթայս յամենայն բանտաւորաց. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Յիշէին զԳրիգորիոս. (զո՞ արդեօք. զբանդաւորն. Ոսկ. լս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բանտաւոր բանտաւորք
accusatif բանտաւոր բանտաւորս
génitif բանտաւորի բանտաւորաց
locatif բանտաւորի բանտաւորս
datif բանտաւորի բանտաւորաց
ablatif բանտաւորէ բանտաւորաց
instrumental բանտաւորաւ բանտաւորաւք