exception, abstraction.
ἁπόληψις exceptio, interclusio, separatio Ի բաց առումն, զատումն, որոշումն. որ ըստ տրամաբանից հակադրի առադրութեան, այսինքն մերձադրութեան.
Հակադրութեանց առադրութեան եւ բացառութեան. ի ձեռն առադրութեան զբացառութիւն յայտնելով. (Անյաղթ վերլծ. Արիստ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացառութիւն | բացառութիւնք |
| accusatif | բացառութիւն | բացառութիւնս |
| génitif | բացառութեան | բացառութեանց |
| locatif | բացառութեան | բացառութիւնս |
| datif | բացառութեան | բացառութեանց |
| ablatif | բացառութենէ | բացառութեանց |
| instrumental | բացառութեամբ | բացառութեամբք |