conscience;
knowledge.
συνείδησις, συνειδός conscientia Գիտակիցն լինել անձամբ անձին. վկայութիւն խղճի. խիղճ մտաց. խղճմտանք.
Աղաչեմ, հանդերձ գիտակցութեամբ ընդունել. (Պրպմ.։)
Որ են սրտին գիտակցութիւնք, որ առ աստուած բարեաց խորհրդոց. (Նար. երգ.։)
Իւրաքանչիւր ոք ի մէնջ մտաց գիտակցութեամբ ճշմարտութեան բանիցս վկայէ. (Լմբ. ատ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գիտակցութիւն | գիտակցութիւնք |
| accusatif | գիտակցութիւն | գիտակցութիւնս |
| génitif | գիտակցութեան | գիտակցութեանց |
| locatif | գիտակցութեան | գիտակցութիւնս |
| datif | գիտակցութեան | գիտակցութեանց |
| ablatif | գիտակցութենէ | գիտակցութեանց |
| instrumental | գիտակցութեամբ | գիտակցութեամբք |