cf. Գլխատութիւն.
ԳԼԽԱՏՈՒԹԻՒՆ ԳԼԽԱՏՈՒՄՆ ἁποκεφαλισμός, ἁποκεφαλίσμα decollatio, capitis amputatio որ եւ ԳԼԽԱՀԱՏՈՒԹԻՒՆ. Հատումն գլխոյ.
Վճիռ տայր սրբոյն գլխատութեան. (Ճ. ՟Ա.։)
Եւ ո՛չ ի գլխատութեան ժամ լռելոց ինչ էր ի յանդիմանելոյ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 23։)
Զմկրտչին ... զգլխատմանն կատարեմք այսօր զյիշատակ. (Շար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գլխատումն | գլխատմունք |
| accusatif | գլխատումն | գլխատմունս |
| génitif | գլխատման | գլխատմանց |
| locatif | գլխատման | գլխատմունս |
| datif | գլխատման | գլխատմանց |
| ablatif | գլխատմանէ | գլխատմանց |
| instrumental | գլխատմամբ | գլխատմամբք |