laceration;
sarcasm;
satire, jeering, taunting.
ԵՐԳԻԾԱՆՈՒԹԻՒՆ ԵՐԳԻԾԱՆՈՒՄՆ ԵՐԳԻԾՈՒՄՆ. Երգիծանելն, եւ իլն, ըստ ամենայն առման.
Երգիծանութիւն խառնեալ ընդ ազեաց. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Յերգիծանումն եւ ի կոխումն. (Լմբ. առ լեւոն.։)
Եղիցի քաղաքն դիոսպօլացւոց յերգիծումն (այսինքն ի պատառումն, ἕκρυγμα ) եւ բղխեսցեն ջուրք. (Եզեկ. ՟Լ. 16։)
Իբրեւ ետես զերգիծումն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երգիծանութիւն | երգիծանութիւնք |
| accusatif | երգիծանութիւն | երգիծանութիւնս |
| génitif | երգիծանութեան | երգիծանութեանց |
| locatif | երգիծանութեան | երգիծանութիւնս |
| datif | երգիծանութեան | երգիծանութեանց |
| ablatif | երգիծանութենէ | երգիծանութեանց |
| instrumental | երգիծանութեամբ | երգիծանութեամբք |