ԵՐԿՄԱՏԵՆԻ ԵՐԿՄԱՏՆԻ. δικλήματος կամ δικλάμος duorum ramorum, palmorum Որոյ են երկու մատունք իբր ճիւղք, կամ ժանիք. երկճղի. երկժանի.
Արարեալ փայտատ երկմատենի, եւ այնու խարխարեալ յուզեն զթանձրահող հովտացն, սերմանելով ի նա ցորեան եւ գարի. (Եղիշ. երէց.։)
Երկմատնի փայտատովք սերմանեալ. (Արծր. ՟Բ. 7։)
Որպէս զայգի (իմա՛ որթ) երկմատնի կամ երեքմատնի. (Աթան. ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երկմատենի | երկմատենիք |
| accusatif | երկմատենի | երկմատենիս |
| génitif | երկմատենի | երկմատենեաց |
| locatif | երկմատենւոյ | երկմատենիս |
| datif | երկմատենւոյ | երկմատենեաց |
| ablatif | երկմատենւոյ | երկմատենեաց |
| instrumental | երկմատենեաւ | երկմատենեաւք |