cf. Զարկուած.
cf. ԶԱՐԿՈՒԱԾ.
Ի զարկմանէ բռնութեանց, ի բախմանէ փոթորկաց։ Զկտեալ դիպուածս այս փայտի զարկման։ Գաւազանի զարկումն. (Նար. ՟Զ՟Ա. եւ Նար. երգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զարկումն | զարկմունք |
| accusatif | զարկումն | զարկմունս |
| génitif | զարկման | զարկմանց |
| locatif | զարկման | զարկմունս |
| datif | զարկման | զարկմանց |
| ablatif | զարկմանէ | զարկմանց |
| instrumental | զարկմամբ | զարկմամբք |