hy    |   fr

Զինակրութիւն, ութեան

s.

the carrying of arms, armament.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զինակրութիւն զինակրութիւնք
accusatif զինակրութիւն զինակրութիւնս
génitif զինակրութեան զինակրութեանց
locatif զինակրութեան զինակրութիւնս
datif զինակրութեան զինակրութեանց
ablatif զինակրութենէ զինակրութեանց
instrumental զինակրութեամբ զինակրութեամբք