combination;
composition, conjunction.
συγκατάθεσις adsensio, concordia, pactum իբր Դաշնադրութիւն. բանս դնելն ընդ միմեանս. հաւանութիւն.
Եկեսցէ ի ձեռն եղելոց զուգադրութեանց նշանացն ի հաւատոց ճշմարտութիւն։ Ոչ էր այնուհետեւ յապաղումն զուգադրութեան խորհրդոց աստուածագիտութեան. (Նիւս. սքանչ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զուգադրութիւն | զուգադրութիւնք |
| accusatif | զուգադրութիւն | զուգադրութիւնս |
| génitif | զուգադրութեան | զուգադրութեանց |
| locatif | զուգադրութեան | զուգադրութիւնս |
| datif | զուգադրութեան | զուգադրութեանց |
| ablatif | զուգադրութենէ | զուգադրութեանց |
| instrumental | զուգադրութեամբ | զուգադրութեամբք |