cf. Թառանչ.
ԹԱՌԱՆՉՈՒՄՆ ԹԱՌԱՉՈՒՄՆ. cf. ԹԱՌԱՆՉ, եւ այլն.
Խիտ եւ հոծ թառանչմամբ վտանգեալ. (Բրս. մկրտ.։)
Հալածումն հեծութեանց, թեթեւութիւնթառաչմանց. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
Եղջերուաց ... փախուցանել թառաչմամբ զօձից ազգ. (Նիւս. երգ. (յն. ա՛սթմա. հեւք)։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թառանչումն | թառանչմունք |
| accusatif | թառանչումն | թառանչմունս |
| génitif | թառանչման | թառանչմանց |
| locatif | թառանչման | թառանչմունս |
| datif | թառանչման | թառանչմանց |
| ablatif | թառանչմանէ | թառանչմանց |
| instrumental | թառանչմամբ | թառանչմամբք |