cf. Թափառանք.
cf. ԹԱՓԱՌԱՆՔ.
Որք առաքելական քարոզութեամբն ժողովեցան ի մեղացն թափառմանէ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Իսկ (Մագ. ՟Ծ՟Դ։)
Կաքաւողացն խխնջիւնս եւ սռնջանս, եւ ոտիւք թափառումն. իբր շրջաբերութիւն հանդերձ դոփմամբ ոտից։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թափառումն | թափառմունք |
| accusatif | թափառումն | թափառմունս |
| génitif | թափառման | թափառմանց |
| locatif | թափառման | թափառմունս |
| datif | թափառման | թափառմանց |
| ablatif | թափառմանէ | թափառմանց |
| instrumental | թափառմամբ | թափառմամբք |