hy    |   fr

Իմաստնարան

s.

the seat of wisdom;
intellect, sense.

s.

Ընդունարան իմաստութեան. խելքի տեղ, գլուխ.

Հոսեալի յերկնուստ զգոյիւ գագաթանս իմաստնարանի բազմակիս. (Նար. կ.) (կայ եւ ձ. իմաստարան. )

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif իմաստնարան իմաստնարանք
accusatif իմաստնարան իմաստնարանս
génitif իմաստնարանի իմաստնարանաց
locatif իմաստնարանի իմաստնարանս
datif իմաստնարանի իմաստնարանաց
ablatif իմաստնարանէ իմաստնարանաց
instrumental իմաստնարանաւ իմաստնարանաւք