hy    |   fr

Ինքնախօսութիւն, ութեան

s.

soliloquy, monologue.

s.

Ինքնախօս կամ ինքնասաց բան, կամ ճառ. եւս եւ Բնախօսութիւն.

Աւետարանին ինքնախօսութեան բանքն. (Շ. մտթ.։)

Աւետարանն փրկութեան ինքնախօսութեամբ որդոյն աստուծոյ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Յասելն պղատոնի ի տիմէի տրամաբանութեանն, յորում ինքնախօսութիւն առնէ վասն արարածոցս. (Լմբ. յանառակն։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնախօսութիւն ինքնախօսութիւնք
accusatif ինքնախօսութիւն ինքնախօսութիւնս
génitif ինքնախօսութեան ինքնախօսութեանց
locatif ինքնախօսութեան ինքնախօսութիւնս
datif ինքնախօսութեան ինքնախօսութեանց
ablatif ինքնախօսութենէ ինքնախօսութեանց
instrumental ինքնախօսութեամբ ինքնախօսութեամբք