the hearing;
granting;
obedience.
ἁκοή auditus, auditio. Լսելն. լսուղութիւն. ունկնդրութիւն. եւ Լսելիք. եւ Լուր. Մեծ միջոցաւ ի բաց ի նորայն որոշել լսելութենէ. (Պիտ.։)
Որք հանդիպինն այսոցիկ լսելութեան. (Խոսր. պտրգ.։)
Ձայնես բարբառ յականջս լսելութեան ամենայն հասակի. (Նար. ՟Ժ՟Դ.)
Հրաշալի տեսութեամբն այնուիկ եւ լսելութեամբ. (Սկեւռ. ես.։)
Եւ Անսացողութիւն. հլութիւն.
Ի մէնջ խնդրէ ոչ այլ ինչ, բայց միայն դուզնաքեայ հաւանական լսելութիւն. (Պիտ.։)
Եւ Լսելի լինեն խնդրուածաց.
Խնդրեցին, եւ ոչ առին, զի բազում պատճառք գոն ի միջի լսելութեան եւ անլսելութեան. (Երզն. մտթ.։)
Լո՛ւր մեզ աստուած փրկիչ մեր. դարձեալ այլ պատճառ լսելութեան. (Ի գիրս խոսր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լսելութիւն | լսելութիւնք |
| accusatif | լսելութիւն | լսելութիւնս |
| génitif | լսելութեան | լսելութեանց |
| locatif | լսելութեան | լսելութիւնս |
| datif | լսելութեան | լսելութեանց |
| ablatif | լսելութենէ | լսելութեանց |
| instrumental | լսելութեամբ | լսելութեամբք |