destruction, waste.
Խառատելն, իլն. խախտումն. քայքայումն.
Զխառատումն քարանց եկեղեցւոյ սրբոյ. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խառատումն | խառատմունք |
| accusatif | խառատումն | խառատմունս |
| génitif | խառատման | խառատմանց |
| locatif | խառատման | խառատմունս |
| datif | խառատման | խառատմանց |
| ablatif | խառատմանէ | խառատմանց |
| instrumental | խառատմամբ | խառատմամբք |