hy    |   fr

Խեղդումն, ման

s.

strangulation;
suffocation.

s.

Խեղդիլն, ելն. խեղդ. (իրօք կամ նմանութեամբ)

Ահա լարս այս խեղդման ընդ իս. եւ հանեալ եցոյց նմա զչուանն խեղդման. (Վրք. հց. ՟Ծ՟Թ։)

Դաւիթ զթագաւորն ի խեղդմանէն (դիւի) ապրեցուցանէր. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)

Զխեղդմունս հոգւոյն։ Փրկեա՛ ի խեղդմանէս։ Հատո՛ (այսինքն հա՛տ) զչարաչար հեծութիւն կորստականս խեղդման։ Խզումն խեղդմանց. (Նար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խեղդումն խեղդմունք
accusatif խեղդումն խեղդմունս
génitif խեղդման խեղդմանց
locatif խեղդման խեղդմունս
datif խեղդման խեղդմանց
ablatif խեղդմանէ խեղդմանց
instrumental խեղդմամբ խեղդմամբք