hy    |   fr

Խօսեցուցանեմ, ուցի

va.

to cause to speak.

ն.

Տալ խօսիլ. խօսեցընել, լեզու հանել.

զհամերս խօսեցոյց, խլից լսել տայր. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես խօսեցուցանեմ
դու խօսեցուցանես
նա խօսեցուցանէ
մեք խօսեցուցանեմք
դուք խօսեցուցանէք
նոքա խօսեցուցանեն
Imparfait
ես խօսեցուցանեի
դու խօսեցուցանեիր
նա խօսեցուցանէր
մեք խօսեցուցանեաք
դուք խօսեցուցանեիք
նոքա խօսեցուցանեին
Aoriste
ես խօսեցուցի
դու խօսեցուցեր
նա խօսեցոյց
մեք խօսեցուցաք
դուք խօսեցուցէք
նոքա խօսեցուցին
Subjonctif
Présent
ես խօսեցուցանիցեմ
դու խօսեցուցանիցես
նա խօսեցուցանիցէ
մեք խօսեցուցանիցեմք
դուք խօսեցուցանիցէք
նոքա խօսեցուցանիցեն
Aoriste
ես խօսեցուցից
դու խօսեցուսցես
նա խօսեցուսցէ
մեք խօսեցուսցուք
դուք խօսեցուսցջիք
նոքա խօսեցուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ խօսեցուցաներ
դուք մի՛ խօսեցուցանէք
Impératif
դու խօսեցո՛
դուք խօսեցուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու խօսեցուցանիջիր
դուք խօսեցուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու խօսեցուսջի՛ր
դուք խօսեցուսջի՛ք