complaisance, obligingness, kindness.
Կատարելն զկամս այլոց. կամակար յօժարութիւն ի հնազանդութիւն. եւ Հնազանդութիւնն.
Ոչ պատուեաց կամակատարութեամբն զարարիչն. (լաւ եւս կամակարութեամբն. ըստ յն. յօժարութեամբ. Ոսկ. ղկ.։)
Զմեր հեշտութենէն՝ որ ի կամակատարութենէ լեալ (կատարելով զխնդիր քո յօժարութեամբ,) քաջ գիտեմ խնդութիւն քեզ լեալ. (Խոր. ՟Ա. 8։)
Դարձուցանել զարժանաւոր դարձուածս աշխատութեան ի ծննդոցն ի կենդանութեան պատկառելի պատուոյն կամակատարութիւն (կատարելով որդւոց զկամս ծնողացն). (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կամակատարութիւն | կամակատարութիւնք |
| accusatif | կամակատարութիւն | կամակատարութիւնս |
| génitif | կամակատարութեան | կամակատարութեանց |
| locatif | կամակատարութեան | կամակատարութիւնս |
| datif | կամակատարութեան | կամակատարութեանց |
| ablatif | կամակատարութենէ | կամակատարութեանց |
| instrumental | կամակատարութեամբ | կամակատարութեամբք |