hy    |   fr

Կայանաւոր

cf. Կայուն.

adj.

Որ ունի կայան հաստատուն. կայուն. անշարժ.

(Ոմանք յարարածոց՝) կայանաւորք են. (Եղիշ. յես.։)

(Երկինք են) կայանաւոր սահմանք. (Ագաթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կայանաւոր կայանաւորք
accusatif կայանաւոր կայանաւորս
génitif կայանաւորի կայանաւորաց
locatif կայանաւորի կայանաւորս
datif կայանաւորի կայանաւորաց
ablatif կայանաւորէ կայանաւորաց
instrumental կայանաւորաւ կայանաւորաւք