torment, torture, rack;
slaughter;
suffering, grief, trouble.
Կոշկոճելն, իլն. խոշտանգանք.
Դառն կոշկոճմամբ, եւ փութամահ տանջանօք մատնեաց զնա ի սպառումն սրոն ծարաւոյ. (Յհ. կթ.։)
Համբերեաց ազգի ազգի վշտաց քարավէժ կոշկոճման. (Շար.։)
Ի կոշկոճման տեղի ընդունէր զզարկուածս քարանցն իբրեւ զցօղ զուարթագին. (Նիւս. ստեփ.։)
Տուն ցաւոց, եւ բնակարան վնասուց եւ կոշկոճմանց. (Մաշկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կոշկոճումն | կոշկոճմունք |
| accusatif | կոշկոճումն | կոշկոճմունս |
| génitif | կոշկոճման | կոշկոճմանց |
| locatif | կոշկոճման | կոշկոճմունս |
| datif | կոշկոճման | կոշկոճմանց |
| ablatif | կոշկոճմանէ | կոշկոճմանց |
| instrumental | կոշկոճմամբ | կոշկոճմամբք |