cf. Կռուփ.
Կռուփ. եւ կռփանք.
Ցուցեր զտանջանս քոյոց սրբիցն ի քո մատնեալ ի տանջանս կռփահարութեան. (Ագաթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կռփահարութիւն | կռփահարութիւնք |
| accusatif | կռփահարութիւն | կռփահարութիւնս |
| génitif | կռփահարութեան | կռփահարութեանց |
| locatif | կռփահարութեան | կռփահարութիւնս |
| datif | կռփահարութեան | կռփահարութեանց |
| ablatif | կռփահարութենէ | կռփահարութեանց |
| instrumental | կռփահարութեամբ | կռփահարութեամբք |