propitiatory.
ἰλαστήριον, ἑπίθεμα propitiatorium, opertorium. եբր. քէֆէրէթ, քօֆէրէթ. Տեղի կամ գործի հաշտութեան. կափարիչ տապանակին, որ եւ Քաւարան եւ Քաւութիւն կոչէր.
Զի՞նչ է հաշտարանն, եւ ընդէ՞ր վերադիր կոչէր զնա։ Դէմք քերովբիմացն ի միմեանց կողմ հայէին, եւ երկոքին ի հաշտարանն. (Փիլ. ել.։)
Հաշտարանաւն խնկոցն՝ քրովբէիցն հովանացեալ. (Միսայէլ խչ.։)
Եւ Միջնորդ հաշտութեան. հաշտարար.
Իմումս խռովութեան հաշտարանք։ Յորժամ կացցէ աստուած ի մէջ աստուածոց հաշտարանացն խաղաղութեան. (Նար. ՟Լ՟Ա. ՟Լ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաշտարան | հաշտարանք |
| accusatif | հաշտարան | հաշտարանս |
| génitif | հաշտարանի | հաշտարանաց |
| locatif | հաշտարանի | հաշտարանս |
| datif | հաշտարանի | հաշտարանաց |
| ablatif | հաշտարանէ | հաշտարանաց |
| instrumental | հաշտարանաւ | հաշտարանաւք |