hy    |   fr

Հաստուն, տնոյ, տնոց

adj.

firm, solid.

adj.

ՀԱՍՏՈՒՆ որ եւ ՀԱՍՏ. Աստի՛. աստին. հաստատուն, աստեւոր.

Հաստուն (կամ հաստատուն) պահէր. (Եփր. համաբ.։)

Աստ ոգւոց հաստնոց, եւ մտաց ուշարարաց պէտք են. (Սեբեր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հաստուն հաստունք
accusatif հաստուն հաստունս
génitif հաստան հաստանց
locatif հաստան հաստունս
datif հաստան հաստանց
ablatif հաստանէ հաստանց
instrumental հաստամբ հաստամբք