consent;
persuasion.
Հաւանելն. հաւանութիւն.
Զորս յաստուածաշունչ գրոց յառաջ բերեալ ի հաւանումն. (Պրպմ. ձ։)
Ի զանազան ախտից հաւանումն դրդելով։ Մատնեալ ի մարտ խորհրդոցն եւ ի հաւանումն։ Չար խորհրդոց հաւանումն. (Լմբ. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաւանումն | հաւանմունք |
| accusatif | հաւանումն | հաւանմունս |
| génitif | հաւանման | հաւանմանց |
| locatif | հաւանման | հաւանմունս |
| datif | հաւանման | հաւանմանց |
| ablatif | հաւանմանէ | հաւանմանց |
| instrumental | հաւանմամբ | հաւանմամբք |