tonsure.
κουρά tonsura. Կտրելն կամ յապաւելն զհերս գլխոյ՝ ի նշանակ կղերիկոսութեան կամ հրաժարելոյ յաշխարհէ, խուզումն հերաց.
Հերակտրութիւն առնել ըստ հերակտրութեան եգիպտացւոցն. (Մաշտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հերակտրութիւն | հերակտրութիւնք |
| accusatif | հերակտրութիւն | հերակտրութիւնս |
| génitif | հերակտրութեան | հերակտրութեանց |
| locatif | հերակտրութեան | հերակտրութիւնս |
| datif | հերակտրութեան | հերակտրութեանց |
| ablatif | հերակտրութենէ | հերակտրութեանց |
| instrumental | հերակտրութեամբ | հերակտրութեամբք |